Vorig jaar schreef ik al eens over het omgaan met geld als middel om vrijheid te kopen. Ik heb veel nagedacht over de vraag hoe die vrijheid er uit ziet. Er zijn een paar vormen van vrijheid die me aanspreken.
1. De vrijheid van de luie dagen.
Wakker worden, niet op te hoeven staan, nog wat dromen en rustig bekijken hoe de dag er uit ziet. Een wandeling maken, koffie in de tuin, lezen, tuinieren, oogst verwerken alles in een rustig tempo. Dit is de 'Cottagevrouw', het landleven in mij. Zij is er vooral in de lente en de zomer.
2. De vrijheid van het stadsleven.
Rustig opstaan, uitgebreid douchen en koffie en de krant. Dan lunchen met een vriendin en een tocht langs mooie winkels. Een goede parfum uitzoeken en een mooie fles wijn, en als ik er toch tegenaan loop, die prachtige sjaal laten inpakken. De dag eindigt in de boekhandel, in een luie stoel met een stapel boeken naast me die ik langzaam doorneem. Er eindigt minimaal één boek in mijn tas. Dit leven leven hoort bij de 'Parisienne', het andere, stadse deel van mij.
3. De vrijheid van het genieten
Opera in Amsterdam? Tentoonstelling in Parijs? Die mooie tuin bij Kassel? Een stadswandeling door Praag of Krakow? Een wijnproeverij? Dat nieuwe restaurant? Ik zou het allemaal kunnen genieten.
Nu het kouder wordt, de herfst langzaam voelbaar, neemt de Parisienne het over van de Cottagevrouw. Dat maakt me er heel erg van bewust dat ik de eerste vrijheid heb nagestreefd met het aflossen van mijn huis. Lage woonlasten betekenen dat ik minder hoef te werken, dat ik kan rondhangen in de tuin, oogsten en genieten. Maar een lager inkomen dat nu eenmaal hoort bij minder werken, betekent dat ik het stadse leven en het genieten niet kan betalen.
Het duurt nog vier jaar voordat mijn huis is afgelost. Ik heb nog even de tijd om hierover na te denken. Er komt vast een moment waarop het duidelijk wordt. Intussen ga ik een warme, stadse winter tegemoet. Ik hoop dat jullie er net zo van zullen genieten als ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten