woensdag 29 november 2017

Het belang van een terugblik


We hebben er waarschijnlijk allemaal last van: zodra we iets af hebben, kijken we naar het volgende. Wat komt hierna? Wat zijn de plannen, doelen en hoe gaan we verder? Zeker in december doen we dit; de mooie vergezichten van het nieuwe jaar kennen geen grenzen. Niet iedereen heeft goede voornemens, maar een nieuw jaar voelt toch wel als een schone lei.

Ik betrap mezelf er in ieder geval op dat ik al druk in de weer ben met plannen voor het komend jaar. Wat wil ik allemaal doen in 2018? Hoe wil ik me verder ontwikkelen? Mijn plannen voor mijn werk zijn geschetst voor het hele jaar. Ik weet waar mijn vakantie naar toe gaat. Er ligt een stapeltje boeken in de vensterbank en ik heb plannen voor publicaties. Zo kan ik nog wel even doorgaan.

Terwijl ik gisteren wat zat te staren in de vlammen van de gaskachel (hoe heerlijk is dat!) voelde ik het verlangen om terug te blikken op het afgelopen jaar. Wat heb ik bereikt? Ben ik tevreden over dit jaar? Wat waren de mooie momenten en successen. Kortom, was 2017 wat ik ervan verwachtte?

Voor ik aan 2018 begin, wil ik in komende maand december terugkijken naar en nagenieten dit jaar. Ik wil de mooie momenten herbeleven om me bewust te zijn van al mijn rijkdom en alles waar ik dankbaar voor kan zijn. Ik wil het nieuwe jaar beginnen met een positief gevoel over mijzelf en mijn plannen. In het begin van de maand wil ik kijken naar de mensen met wie ik dit jaar bijzondere dingen heb meegemaakt, zodat ik hen een persoonlijke kerstboodschap kan geven. Ik wil terugkijken op de leuke uitjes, de boeken, de recepten, gebeurtenissen die me hoop gaven.

En dan... met wat ik aan het eind van 2017 allemaal heb opgesomd, bekeken en nagenoten, begin ik aan het nieuwe jaar.

Hoe gaan jullie om met het afsluiten van het jaar?

maandag 27 november 2017

Terug naar de jaren dertig

Afgelopen donderdag heeft mijn CV-ketel het begeven. Ik kwam thuis en zag dat in het venstertje waar normaliter twee kleine puntjes branden, E2 knipperen. Dat had ik nog niet eerder gezien. Uit de handleiding bleek al dat ik er zelf niet veel mee kon. Ik moest de monteur waarschuwen.

De ketel was al slecht, en ik had al een offerte gekregen voor de vervanging. Ik had gehoopt dat ik tot de installatie van de nieuwe ketel met de oude kon doen. Maar helaas, dat is niet gelukt. Nu leef ik een paar dagen in een huis zonder verwarming en zonder warm water.

Mijn huis is gebouwd in de jaren dertig. Er is een kamer en suite met schoorsteenmantels. Wie mijn blog al langer leest, weet dat ik een gaskachel heb. Ik hoef dus op dit moment geen kou te lijden.

Ik heb nu één verwarmde kamer en de rest van het huis is kil en koud. Het is echt een andere kou dan normaal. Als ik het moet omschrijven zou ik zeggen dat het intenser is. Er is geen verwarming meer die aanspringt als de temperatuur onder een minimum komt. Daardoor ken ik deze kou niet in mijn huis. Er is geen warm water voor de douche, dus was ik me aan de wastafel. Als ik daar warm water bij wil hebben, moet ik het eerst koken. Dat geldt ook voor het afwaswater. Ik vergis me nog regelmatig en draai in een automatisme de warme kraan open, waar dan ijskoud water uit komt. 

Zo moet het geweest zijn in mijn huis in de jaren dertig, veertig en vijftig. In de voorkamer zal ook een kachel zijn geweest, dus beneden was het aangenaam. De twee kamers boven waren koud, net zoals de gangen, de wc en de keuken (als daar niet gekookt werd). Er zal op een bepaald moment een geiser gekomen zijn voor warm water in de keuken. Een douche? Wanneer die gekomen is in het huis, weet ik niet. Ik denk dat het ruim na de oorlog was voordat die luxe werd gebouwd. Er moest namelijk een slaapkamer voor worden opgeofferd en daar waren er maar twee van.

Het valt me mee tot nu toe. De wetenschap dat het tot donderdag duurt, helpt daar wel bij. Ik zou zo niet willen leven. Ik lees heel geïnteresseerd over mensen die dat wel doen, zoals Juffrouw Jo, maar zelf wil ik toch graag genieten van het comfort van de huidige tijd: een lekker warm huis, langzaam wakker worden onder de warme douche en zonder al te veel poespas je haar kunnen wassen en een afwas te kunnen doen. Dat maakt het leven toch wel aangenaam. Een paar dagen zonder CV-ketel zorgt er voor dat ik die dingen extra waardeer.

Voor wie ook mee wil kijken in een leven in andere tijden, een filmpje:

 
 
Zouden jullie terug willen naar een andere tijd?

maandag 20 november 2017

Opgeruimd!


Ik zou nog terug komen op de opruimmaand. Het is niet het succes dat ik hoopte. Ik heb het druk gehad met andere dingen. Mijn huis is nog steeds te vol en te rommelig naar mijn smaak. Toch is er wel weer het een en ander de deur uit gegaan.

Prullenbak / container / oud papier

15 kledingstukken
7 flesjes nagellak
10 plastic kweekpotjes
16 tijdschriften
3 potjes ingedroogde crème
1 oude borstel
1 taartvorm met roestplekjes
3 ovenschalen die te groot zijn geworden voor mijn toasteroventje
2 stoffen tassen die ik niet meer schoon krijg
2 Kussens voor tuinstoelen die in de winter zijn aangevreten door een muis in mijn schuurtje

Kringloopwinkel

10 kledingstukken
Een glazen schaal
4 boeken
Een vorm voor 6 muffins, te groot voor mijn oventje
4 ramekins

Zo'n opruimmaand helpt ook in het ordenen van de rest van je spullen en het soms terugvinden van dingen die ik al vergeten was.
  • Ik had bijvoorbeeld twee flessen aangebroken douchegel in de kast staan. Ik heb ze beide leeggespoten in een andere, mooiere verpakking die bij mijn douche staat. De twee flessen konden weg. 
  • Ik schroefde nu eindelijk eens de staande spiegel in elkaar die ik tijden geleden had gekocht en die nog in de verpakking in mijn kast lag. De verpakking kon weg en de spiegel in de vensterbank.
  • Ik vond een zakje vol kleine pakjes hairconditioner. Die had ik ooit van iemand gekregen. Helemaal vergeten dat ik dat had. Ik denk dat het genoeg is voor een half jaar. Toch leuk.
  • Ik selecteerde mijn theedoeken en handdoeken en haalde er drie tussenuit die echt niet meer kunnen. Die worden gepromoveerd tot sapfilterdoek.
  • Ik vond nog een zakje amandelmeel. Daar ga ik snel maar eens een receptje voor zoeken.
Soms vraag ik me af hoe het kan dat ik dingen vergeet die ik in huis hebt. Waarschijnlijk is het dan gewoon te veel.

Hoe gaan jullie om met opruimen?


zaterdag 18 november 2017

Pompoen koken op gevoel



Langs de weg naar mijn werk staat een kar vol pompoenen. Ieder jaar koop ik er een paar. Dit jaar vier in totaal: drie kleine en een grote. Tot mijn verrassing begon de grote al vrij snel te rotten. Er moest dus snel iets gebeuren.

Met wat ik in huis had, maakte ik een pompoensoep die werkelijk heel goed gelukt is en supersimpel. Daarom deel ik het recept hier.
  • Een ui in kleine stukjes gesneden
  • Twee winterwortels in plakjes
  • Een gele paprika in stukjes
  • Een halve pompoen in stukjes (schil schoongeboend)
  • Een groentenbouillonblokje
  • Zout 
  • Peper
  • Een eetlepel harrissa
  • Een theelepel Ras el hanout
  • Een theelepel gemalen gember uit een potje
  • Twee handjes walnoten. 
Olie opwarmen in een pan met een dikke bodem en daar de ui, wortel en paprika in opbakken, dan de pompoen en de kruiden toevoegen met een liter kokend water. Dit een tijdje laten koken tot je er met de pureestamper makkelijk doorheen kunt komen. Niet helemaal pureren. De soep is lekker met een bite. Aan het eind de walnoten erdoor en even wachten tot die een beetje hebben kunnen garen. 

De andere helft van de pompoen moest ook op. Ik liet me inspireren door een salade die je tegenwoordig kant en klaar in de supermarkt kunt kopen en die ik erg lekker vind: pompoenstukjes, pompoenwortelpuree, rozijnen, kikkererwten, quinoa, rode paprika en koriander. De puree heet Jazzar, volgens de supermarkt. Op die naam heb ik een paar recepten gevonden. Ik mengde gekookte pompoen met gekookte wortel en ui tot een puree. De kruiden waren korianderblad, zout, peper, chilipoeder en ras el hanout. De puree is heerlijk als een saus over pasta met wat geroosterde walnoten en geraspte kaas.

Het was een geslaagde proef met koken op gevoel. 



woensdag 15 november 2017

Gekregen, gevonden, gekocht en gegeven 8



Gekregen
  • Van een opdrachtgever bij mijn werk, kreeg ik een gehaakte omslagdoek cadeau. Het was een bedoeld om me te bedanken voor mijn werk. Ze hadden gezien dat ik vaak omslagdoeken en sjaals draag en vonden dit leuker dan een boekenbon. En dat is het natuurlijk oook.
  • Mijn zus en zwager gaven me een prachtig tasje voor mijn verjaardag. Een klein handtasje uit de jaren zestig, denk ik. Ik heb een paar van dit soort tasjes omdat ik ze zo stijlvol vind. Mijn zus is een echte snuffelaar in kringloopwinkels en zij had hat voor mij gevonden.
  • Een ander cadeau voor mijn verjaardag was een kookboek voor de crockpot. Er staan leuke vegetarische recepten in. Ik ga er zeker me experimenteren ik de komende maanden.
  • Van een vriendin kreeg ik een soort schilderijtje in de vorm van een oudhollandse tegel. je kunt er met een stift zelf een spreuk op schrijven. Het schilderijtje staat nu bij mijn Boeddhabeeld, om me te herinneren aan de onderwerpen waar ik op mediteer. 
  • Op mijn werk opende ik een tentoonstelling. Van bezoekers kreeg ik voor die gelegenheid een aantal lieve cadeautjes: het boek Sarah Burgerhart (eerste door vrouwen geschreven roman uit de Nederlandse geschiedenis); een plant; bonbons en repen van T*ony Cho*colony en wijn
  • Een mooie witte roos voor in de tuin voor het houden van een lezing.

Gevonden
  • Bij de boeken die niet verkocht konden worden vond ik een boek van Erich Maria Remarque en van Francoise Sagan. Ik houd wel van die oude boeken. In de zomervakantie last ik het boek van Remarque en ik heb het achtergelaten in het huisje waar ik was. Ik vind het zelf altijd prettig als er iets te lezen is in een huisje. Daar draag ik dan mooi aan bij. Het boek van Sagan wacht nog op een goed moment.
  • De grote stormen van de afgelopen maand waren zeer productief voor mijn Coox. Ik heb weer brandhout kunnen verzamelen, zoals ik dat ieder jaar doe.  
  • Ook uit de stapel boeken die niet verkocht konden worden: een boek van Faulkner Ik schreef al dat ik er in zat te lezen. Ik heb me ten doel gesteld dat ik van iedere Nobelprijswinnaar voor de literatuur een boek lees. Faulkner is een van hen. Niet eenvoudig te lezen, maar tot nu toe boeiend genoeg. Even doorzetten.

Gekocht.
Even staccato:
  • Hartvormige bakvormpjes.
  • Cadeau's waar ik het nu nog niet over kan hebben 
  • Herfstverzorging. Hier schreef ik al eerder over.
  • Crockpot, bij het nieuwe boek.
  • Een warme sprei voor mijn bed.
  • Bloemensjaal. Bloemen lijken wat Japans, dus meer hoef ik daar niet over te zeggen.
  • Nieuwe schoenen en nieuwe jurk
  • Parfums, ja, meervoud. Er zijn zoveel lekkere geuren, ik had nog bonnen voor de drogist en er was een mooie actie (tweede fles halve prijs).

Gegeven
  • Boek 'The magical world of.....' voor mijn broer en schoonzus en één voor mijn nichtje. Het is een soort werkboek waarmee je aan de hand van allerlei opdrachten een beeld schetst van de magische wereld waarin jij zou willen wonen. Met mijn nichtje heb ik vele uren zitten praten over onze wereldidealen aan de hand van dit boek. Het was een heerlijke vakantiebezigheid voor ons tweetjes.
  • Handcréme aan een collega die heel erg hard gewerkt heeft aan een taak die wij samen hebben. Het werd heel moeilijk op een moment waarop ik net op het werk kon zijn. Ik was zo blij met haar werk dat ik een cadeautje ben gaan kopen. Ze vond het heel leuk.
  • Een foto van een kunstwerk ingelijst voor een vriendin. Ik was samen met haar in een beeldentuin en zij vond dat beeld heel mooi. Nu heeft ze er steeds een herinnering aan. 
  • Een vriendin van mij wilde graag een bijzondere thee hebben die in Nederland niet en in Frankrijk wel te krijgen was. Ik heb voor haar een blik meegenomen toen ik dit jaar in Frankrijk was. Het leukste deel hiervan was het sturen van een fotootje via de app om de komst van de thee aan te kondigen.
...Wordt vervolgd.....

zaterdag 11 november 2017

Zwembad

Dit is niet het zwembad waar ik zwom. Zwembaden zijn meestal niet zo fotogeniek en dit was wel een mooi plaatje.
Bij toeval kwam ik er achter dat het zwembad vlak bij mijn werk op vrijdag aan het einde van de middag open is. Afgelopen week besloot ik de week af te sluiten met een paar baantjes. Het is al even geleden dat ik een zwembad van binnen zag. Ik moest vooraf nog snel naar de drogist om een elastiekje te kopen. Ik was vergeten dat ik mijn haar vast moest zetten. En toen al in het zwembad was, realiseerde ik me dat ik mijn zwembril vergeten was. Ik hield het dus bij schoolslag en rugzwemmen. Chloorwater in mijn ogen vind ik niet prettig.

Het was heerlijk! Het gevoel van het water in mijn gezicht, het 'uitzicht' op de golving in het water die ik zelf veroorzaak. Zoveel blauw om je heen gecombineerd met de regelmatige beweging is heel  meditatief. Het was gelukkig niet heel druk. Ik had mijn eigen baan tot mijn beschikking. Jaren geleden ben ik gestopt met zwemmen omdat het zo druk was, dat je moest uitkijken dat je niet geschopt werd. En soms gebeurde dat ook.

Mijn conditie is sindsdien wel wat achteruit gegaan. Na 20 baantjes was het wel genoeg geweest voor de eerste keer. Daar wil ik het niet bij laten. Ik ga het rustig opbouwen naar zoveel baantjes als ik in een half uur kan zwemmen. Langer dan een half uur in chloorwater lijkt me niet goed voor mijn huid.

Ik had een mooie bodylotion meegenomen. Het leek me heerlijk om me lekker in te smeren en van de geur te genieten. Dat doe ik niet meer. Het pashokje is nogal krap en het is niet echt warm. Volgende keer ga ik thuis wel onder de douche met daarna een verwensessie. Aansluitend een 'maskerade' zoals ik dat noem, lekker een masker, een scrub en een voedende creme op mijn gezicht.

Ik ben zeker van plan vaker te gaan zwemmen. Ik vind het een prachtige overgang van de werkweek naar het weekend. En het voelt heerlijk verfrist achteraf: een goed begin van het weekend.

Hoe markeren jullie de overgang van werk naar weekend?


vrijdag 10 november 2017

Home sweet home kerst



Het is al jaren traditie dat ik met kerst bij mijn zus en haar familie ben. Het is ieder jaar weer feestelijk en we hebben mooie herinneringen gemaakt met elkaar. Dit jaar loopt het iets anders. Mijn nichtje, de dochter van mijn zus, woont in het buitenland en mijn zus en zwager vieren daar kerst. Ik had de keuze om naar andere familieleden te gaan (ik heb een heel aantal broers en zussen), maar het leek me nu juist zo leuk om in mijn eigen huis te zijn tijdens de kerstdagen.

Een van de dingen die ik niet echt heb gedaan in de afgelopen jaren, is het inrichten van mijn huis voor de feestdagen. Als ik toch weg ben, waarom zou ik het dan doen? Met Oud en Nieuw ben ik ook vaak weg. Reden te meer om niet al te veel aan mijn huis te doen. Maar nu... ga ik genieten van de feestdagen en vooral van de voorbereidingen.

Ik begon met een adventskalender. Niet zo een met chocola, maar een beauty-kalender. Na wat zoeken heb ik gekozen voor de kalender van Ki*ehl's. Ik wil al langer weten of hun producten me bevallen. De kalender bevat allemaal mini-exemplaren van hun producenten, 24 in totaal dus. Ik kocht meteen ook een kalender voor een ander nichtje dat eind november jarig is. Dan heeft zij een maand lang kleine cadeautjes. Dat ik daar niet eerder op gekomen ben!

Nu wil ik een adventskrans of iets wat daarop lijkt. Er staat een oneindig aantal voorbeelden op Internet. Ik wil de kaarsen maken van het kaarsvet dat ik nog heb. In glaasjes denk ik. Een leuke activiteit voor een avond volgende week. Het groen kan ik uit mijn tuin halen en ik heb een grote verzameling kleine roomkleurige kerstballen. Ik denk dat ik daar wel iets moois van moeten kunnen maken.

En dan de invulling van de dagen. Eerste kerstdag is al geregeld. Ik heb een luxe kerstdiner geboekt bij een restaurant hier in de stad.  Je moet daar altijd snel bij zijn, hoorde ik en ik wilde heel graag bij dit restaurant. Ik ga samen met een van mijn liefste vriendinnen. We leven allebei voorzichtig. Deze luxe is voor ons allebei een geweldig vooruitzicht. Voor tweede kerstdag ben ik in overleg met een andere vriendin. We zullen zien wat we gaan doen. Waarschijnlijk niet echt veel met eten, na een luxe 7-gangendiner. Een wandeling op de dijk, langs het wad, lijkt me wel wat. Ik zal het haar eens voorstellen.

Het is misschien nog wat vroeg, nu al met kerst bezig te zijn. Het was ook niet echt nodig. Het liep eigenlijk gewoon zo. En er zijn nog andere dingen te doen, vooral op het gebied van de cadeau's. Ik heb nog niet alles gekocht en mijn zus moet nog dingen meenemen naar mijn nichtje. Voor mij moeten de meeste dingen op zaterdagen en (soms) zondagen gebeuren omdat ik een volle werkweek heb. Vanuit dat perspectief heb ik nog maar weinig tijd.

Ik heb heerlijke weken voor de boeg. De adventstijd wil ik echt gaan gebruiken om terug te kijken op het afgelopen jaar, wat waren de mooiste gebeurtenissen, leukste boeken, lekkerste hapjes van 2017? Daar zal ik in die weken over schrijven. Wanneer beginnen jullie met kerstvoorbereidingen?

woensdag 1 november 2017

Croissant


Hij is in de IKE*A met zijn moeder. Zij heeft een standaard ontbijtje met een paar extra pannenkoekjes. Het croissantje is voor hem, een klein mannetje van een jaar of drie. Na enig klimmen zit hij op de bank en krijgt hij zijn bordje op schoot met het croissantje dat enorm groot lijkt in zijn kleine handjes. Hij neemt een hap en lijkt te verdwijnen in het moment. Alleen hij en zijn broodje zijn er in deze wereld. De hap is groot, hij kan bij het kauwen zijn lippen niet op elkaar houden, smakt dus wat.

Ik kan mijn ogen niet van hem afhouden. Wat een heerlijk gezicht, zo'n mannetje dat volledig op gaat in het eten van zijn ontbijt. Om hem heen zitten mensen, waaronder ikzelf, die eten en tegelijk andere dingen doen. Velen hebben hun broodje in hun ene en telefoon in hun andere hand. Ja, ik ook, want ik ben aan het werk.

Ik vraag me af wanneer we de capaciteit verliezen om op te gaan in het moment. Je ziet het kinderen wel vaker doen. Een vriend van mij stuurde een filmpje van zijn zoontje van drie die een ukelele speelt en volledig verdwijnt in zijn muziek. Zo boeiend en inspirerend.

Thich Nhat Hahn, mijn leraar in het boeddhisme, leert ons aandachtig te zijn in het moment, alleen in het hier en nu. Aan de kinderen te zien konden we het vroeger allemaal en moeten we het nu weer leren. Kleine kinderen als ons grote voorbeeld. Ik vind het bijzonder.

Plannen voor 2024

Het hoeft natuurlijk niet ... plannen voor een nieuw jaar, maar  Ik zou ook op mijn verjaardag plannen kunnen maken of op een willekeurig an...