maandag 4 december 2017

De lieve mensen van 2017


Zonder mensen die voor je klaar staan, met je mee op stap willen, om je lachen, met je samenwerken, bewonderenswaardige dingen doen, is het geen leven. Zij zijn de hoofdrolspelers van mijn eerste terugblik: de lieve mensen die ik wil bedanken of aan wie ik wil laten weten wat ze voor me betekenen. Ik denk er al een paar weken over na en vind het heerlijk de teksten te bedenken die ik ze zal sturen. Over twee weken ben ik een paar dagen in retraite. Dan ben ik van plan alle brieven te schrijven. Met uitzondering van mijn collega. Haar geef ik een cadeautje met een kaartje erbij.

Mijn zus en zwager
In een goede relatie is er veel waarvoor je familieleden kunt bedanken. Het zou een lange brief worden als ik alles zou noemen dat zij voor mij betekenen. Dit jaar waren ze er op een bijzonder moment, juist toen ik wel wat steun kon gebruiken. Ze waren naar me toegekomen toen ik heel hard gewerkt had voor een project. Op het hoogtepunt, toen de spanning me bijna te veel werd, waren zij daar. Ze hielpen me, luisterden naar me, leefden met me mee en genoten samen met me na van het succes dat het project was. '
Je kunt natuurlijk zeggen dat het normaal is voor familie dat je zo voor elkaar klaar staat. Misschien is dat zo, maar voor mij is er genoeg reden voor een heel groot dank-je-wel. Ik heb een foto van mijn zus en zwager gemaakt, wandelend door Den Haag. Het is een prachtige foto geworden. Mijn bedankbrief wordt een kaart met deze foto op de voorkant.

Clair
Met haar vierde ik mijn verjaardag, ging ik regelmatig naar de film en dan afgesloten met het traditionele bordje nacho's uit de oven. Bijpraten over het leven. Het is haar goed gegaan dit jaar. Ze nam mooie besluiten, kreeg een vaste aanstelling, werd oma, sloot vrede in haar familie en ontwikkelde zich als kunstenares. In mijn brief wil ik daar samen met haar van genieten.

Veronica
De vrijdagavond filmavonden met tapas zijn traditie geworden. Ze is zorgzaam, eerlijk, vrijgevig en avontuurlijk. Ze zal nooit vergeten te informeren naar iets dat ik eerder eens gezegd heb. We aten samen, zaten samen in de zon, ze hielp me in mijn tuin en we lieten ons verwennen bij de schoonheidsspecialiste. Er is een soort veiligheid bij Veronica waar ik haar graag voor wil bedanken.

Bjorn
Hij is nieuw in mijn vriendenkring. Een musicale, creatieve, vriendelijke man met wie het prettig praten is. Ik ben blij dat ik hem ontmoet heb. Hij organiseert boeiende culturele projecten en ik zie ernaar uit om met hem samen te werken. Ik houd van muziek maken met vrienden. Hopelijk vinden we daar tijd voor.

Jantine
Mijn nieuwe collega is echt een verrijking in mijn leven. Ze staat aan het begin van haar carrière en heeft de kenmerkende, aanstekelijke gretigheid. Ik houd van haar optimisme en bewonder haar onverschrokkenheid. Ze pakt aan en regelt van alles zonder aarzelen.
Deze zomer hebben we door omstandigheden samen het werk van vier mensen moeten doen. Het merendeel van het werk kwam op haar schouders en ze heeft zich geweldig staande gehouden.
Inmiddels carpoolen we samen en binnenkort komt daar op maandag de sportschool bij. Haar persoon is een bron van energie voor mij. Ik ben werkelijk heel blij dat ik haar heb leren kennen.

Albert, Josina & Tessa
Er zijn van die mensen die altijd voor anderen klaar staan, ook ongevraagd. Mensen van wie  het ineens tot je doordringt hoe ze je hebben geholpen. Albert, Josina en Tessa zijn van die mensen. Juist nu ik de tijd neem en terugkijk op 2017, dringt het tot me door hoe ze me hebben bijgestaan. Onopvallend, zonder ophef, gewoon. En niet alleen dit jaar, maar al jaren aaneen.
Ik geniet van de teksten die ik bedenk om hen te laten weten hoe zeer ik hun lieve betrokkenheid waardeer. Afgelopen week zei ik tegen Albert: Hoe noem ze mensen die altijd precies op het goede moment op de goede plaats zijn, precies daar waar ze nodig zijn? Stopverf? We moesten allebei lachen, maar ik weet dat hij mijn waardering begrepen heeft.

Le Gourmet
In mijn straat is een eetcafé waar ik heel regelmatig kom. Het personeel grapt onderling dat ik één van de gasten ben die van Le Gourmet een tweede huiskamer heeft gemaakt. Ik vind het goed. Er zijn dagen waarop ik thuis kom en geen zin heb om te koken. Dan is het eetcafé op de hoek de ideale oplossing. Ik pak een boek en wandel naar de hoek van de straat. Ze kennen de wijn die ik drink, weten dat ik graag een glas water heb en als ik het wil brengen ze de kaart. Meestal is het niet nodig. Als er een nieuwe kaart is, proef ik alle vegetarische gerechten. En de maanden daarna eet ik mijn favoriete gerecht. Ik heb mijn eigen, kleine toetje: een bolletje ijs met slagroom en crumble of een kleine brownie met slagroom en crumble. Het is een heerlijke haven voor de luie avonden. Ik zal ze een klein cadeautje geven met een bedankkaartje.

Johan
Ik heb nog niet meegemaakt dat iemand die Johan om hulp vroeg "nee" moest horen. Hij is grenzeloos hulpvaardig en gastvrij. Hij geniet ervan mensen te ontvangen en te verwennen. Hij is optimistisch, een levensgenieter, een avontuurlijke kok en een doorzetter van ongekend formaat. Vele anderen met zijn levensgeschiedenis hadden al lang geleden de moed opgegeven. Hij niet. Hij is gezegend met een levensmotto dat ik graag van hem leen zo nu en dan: Wat is dat is, en wat niet is dat is niet.
Johan is een van mijn dierbaarste vrienden. Hij is een geduldig luisteraar, die er altijd in slaagt me te laten lachen als ik hem verdrietig of teleurgesteld opbel. Hij is de man met wie ik echt maatjes ben.

Er zijn nog anderen die ik wel een kaartje zal sturen met een paar lieve zinnen, maar de mensen die ik nu heb genoemd, krijgen een brief of een cadeautje met een kaartje er bij.

Wie zouden jullie nadrukkelijk willen bedanken voor het afgelopen jaar? En hoe zouden jullie dat doen?



zondag 3 december 2017

Mijn 'adventskrans'


Het is niet echt een krans geworden, het is een adventstafeltje. De kransen die te koop waren in het tuincentrum, vond ik niet mooi. Ze waren van los materiaal en ik zag niet hoe ik er een goede adventskrans van kon maken.

Toen zag ik de twee vaasjes met prachtig glazuur, eucalyptusgroen en zachtblauw.  Ik heb de vaasjes als uitgangspunt genomen en daar is deze combinatie uit ontstaan. Het tafeltje is later in het jaar ook nog heel bruikbaar. Ik ben er erg blij mee. Vandaag branden twee kaarsen want ik had me vergist in de adventsdagen.

Ik heb de eerste drie cadeautjes uit mijn kalender: een bodycreme met sojamelk en honing, een flesje shampoo en een antirimpelconcentraat. De bodycream ruikt heerlijk en voelt zacht aan. Ik gebruik het op mijn handen om het effect van de creme goed te kunnen zien. De shampoo gaat mee op mijn retraite aan het einde van het jaar. En de rimpelcreme is mooi uit te proberen om mijn ogen.

Tot nu toe ben ik erg tevreden met mijn cadeautjes en mijn aankopen. Ik ga een paar mooie weken tegemoet.

vrijdag 1 december 2017

Advent



Het aftellen en toeleven naar de kerstdagen is begonnen. Zondag is het de eerste adventszondag. Ik zal weer naar het Weihnachtsoratorium luisteren, een van de vier kaarsen aansteken en vanaf vandaag iedere dag een luikje open maken van mijn adventskalender. Ik heb nog nooit een adventskalender gehad. Het is iedere dag een klein momentje om van te genieten. De kalender is niet echt mooi en past zeker niet in de sfeer van mijn huis, maar ik wil graag kennismaken met de diverse producten van dit merk. Dan is zo'n kalender ideaal.

Ik weet nog niet of ik een boom zal kopen. Ik was verrast over de prijs van de bomen. Ik dacht werkelijk dat ze veel duurder waren. Sowieso komt er groen in huis, een mooi kerststuk of een krans. En kaarsen... Ik heb intussen mijn eerste glas glühwein gehad.

Als je er met wat aandacht naar kijkt, zie je hoe divers en onsamenhangend de kersttradities zijn. Een kerstboom die nog stamt uit de Germaanse traditie en adventszondagen die bedoeld zijn om toe te leven naar het feest van de geboorte van Jezus. De kerstman staat daar gewoon naast. En op de een of andere manier vinden we dat geen probleem. We combineren hem rustig met vrede op aarde.

Volgens de prachtige serie van de BBC waarin een aantal historici het leven op een boerderij uit de Tudortijd naleven, kan het vele eten tijdens de feestdagen teruggevoerd worden op het begin van de winter. Er kwamen donkere, magere maanden aan en dan is het goed om eens flink te feesten en te eten. Dat maakte het misschien iets makkelijker. Wij hebben dit probleem veel minder. De dagen zijn nog wel donker, maar we hebben het niet meer koud en er is meer dan genoeg te eten. Feest en eten zijn natuurlijk ook op andere manieren met elkaar verbonden en je kunt je eigen grenzen trekken.

Hoe de traditie van de het cadeautjes geven is ontstaan, weet ik niet. Het is ongetwijfeld klein begonnen en door de jaren heen uit de hand gelopen. Er is veel geld te verdienen aan kerst, zoals inmiddels ook met Pasen en zelfs Halloween. En dan heb ik het nog niet over de stress die ontstaat omdat het allemaal luxe en perfect moet zijn.

Voor mij wordt een feest minder aantrekkelijk, misschien wat oppervlakkiger als de commercie er bij komt. Het wordt meer presentatie dan beleving. Ik probeer dit jaar te genieten van een feest dat mooi en elegant kan zijn en dat me de kans geeft iets liefs of betekenisvols te doen voor de mensen om me heen. Misschien met kleine cadeautjes.

Wat vinden jullie?


Voor wie de mooie serie over de Tudor boerderij wil zien, is hier een aflevering:



Plannen voor 2024

Het hoeft natuurlijk niet ... plannen voor een nieuw jaar, maar  Ik zou ook op mijn verjaardag plannen kunnen maken of op een willekeurig an...